Blog Startseite Blog Startseite

Sami­ch­laus Sprüch­li Schwyzerdütsch

Samichlaus Sprüchli

Am 6. Dezem­ber ist es wie­der so weit, und der Sami­ch­laus besucht die Kin­der. Damit sie gut vor­be­rei­tet sind, haben wir ein paar tol­le schwei­zer­deut­sche Sami­ch­laus-Sprüch­li für die Kin­der zusam­men­ge­stellt. Die Vers­li sind in ein­fa­che, mit­tel­schwe­re und schwe­re­re Sprüch­li aufgeteilt.

Ein­fa­che Sami­ch­laus Sprüchli

De Wald isch wiiss und vol­ler Schnee

De Wald isch wiiss und vol­ler Schnee, ich glaub, ich han de Chlaus na gseh. Mis Herz­li chlop­fed ganz fescht und gschwind, gaht er au na zu ande­re Chind? Chum ine, lie­be Sami­ch­laus, und lär din Sack grad uus, chumm, bliib doch no es Wii­li i öisem war­me Huus!

Oh du lie­be Samichlaus

Oh du lie­be Sami­ch­laus, i diim schö­ne Gwand. Weisch, ich han es bitz­li Angscht, gäll gisch mer dini Hand.
Oh du schö­ne Sami­ch­laus, lueg mi mal a. Weisch, viel fei­ni gue­ti Sache, wett ich als Gschen­k­li ha.

Oh Sami­ch­laus, wie sim­mer froh

Oh Sami­ch­laus, wie sim­mer froh, bisch das Jahr wie­der zu eus cho. Um hüt mit dine
gue­te Sache, alli Chin­de glück­lich z‘mache. Mir gsehn­ds a dine Auge aa, häsch au es
bit­ze­li Hei­weh ghah.

Sami, Nig­gi, Näggi

Sami, Nig­gi, Näg­gi, hin­der em Ofe stegg i, gimer Nuss und Bire, dänn chumm i wie­der füre.

Sami­ch­laus, du lie­be Maa I

Sami­ch­laus, du lie­be Maa, dörf ich au es Nüss­li haa?

Sami­ch­laus, du lie­be Maa II

Sami­ch­laus du lie­be Maa, dörf ich ächt es Säck­li ha? Ich bin ganz lieb gsi, s gan­ze Jahr, chasch mer s glau­be, es isch wahr!

Sami­ch­laus, ich bin so froh

Sami­ch­laus, ich bin so froh, dass du hüt zu eus bisch cho. Du weisch, ich tue gern Nüss­li ässe. Häsch mis Säck­li nöd vergässe?

Sami­ch­laus, wo chunsch du här? I

Sami­ch­laus, wo chunsch du här? Sie­be­hun­dert Stund wiit här. Sami­ch­laus, isch s‘Säckli schwär? Sie­be­hun­dert Pfund isch’s schwär. Sami­ch­laus, mach’s ganz gschnäll lär. Dänn isch dis Säck­li nüm­me schwär.

Sami­ch­laus, wo chunsch du här? II

Sami­ch­laus, wo chunsch du här? War­um isch au din Sack so schwär? Bisch de ganz Wald dure glof­fe? Häsch na s’Chrischtchindli troffe?
S hätt sicher gseit, s chäm au scho glii.
Gäll, Chlaus, ich bin e Lie­bi gsii?

Mit­tel­lan­ge Sami­ch­laus Sprüchli

Ach, du lie­be Samichlaus

Ach du lie­be Sami­ch­laus, end­lich bisch du da.
Ich bi fescht ufgregt, das gseht me mir glaub a.
Jetzt, won ich dich so vor mir gseh, isch alli Angscht ver­bii, num­me no e gros­si Freud, dass du bi eus chasch sii.

Es isch nöd immer alles guet gra­te, sit em letsch­te Jahr. Aber Müeh, das han ich mir
gä, glaub mer, das isch wahr. Für alles, was du mir jetzt gisch, dank ich dir vo Her­ze. Man­da-rind­li, Nüss­li, Schög­ge­li und viel­licht sogar
e Cherze.

Bi eus i de Stube

Bi eus i de Stu­be isch es warm und still, will de Sami­ch­laus eus hüt go bsue­che will. Ich het­ti scho meh söl­le fol­ge dur s‘Jahr, und weni­ger stri­ite, das isch wahr. Doch häsch sicher au viel Freud a mir gha! Gäll Sami­ch­laus, ich dörf es Säck­li ha?

De Sami­ch­laus, de Samichlaus

De Sami­ch­laus, de Sami­ch­laus, so tönts vo Huus zu Huus. Gar män­gem Chind chlopft s’Herz ganz fescht und es luegt zum Fens­ter uus. Jetzt pol­de­rets dur d’Stege uuf, was hed er ächt im Sinn? Er treit en Sack so schwer und grooss, was tuusigs isch da drin? De Sack de nimmt er mit, für d’Chinde grooss und chlii.
Öpfel, Bire, Schog­gi – für alli isch öppis Guets debii!

Es dunklet scho durs Gäss­li i

Es dunklet scho durs Gäss­li i. De Sami­ch­laus chunnt jetzt dänn glli. En chal­te Wind blast i sis Horn, vil­licht gits ja Schnee bis morn!

Oh, wenn doch so nä Wul­chä chäm und huf­fä Schnee uf d’Erde nähm, da wär de Sami­ch­laus sicher froh, dä chönnt er näm­li mit em Schlit­te cho!

Es dunklet scho verusse

Es dunklet scho verus­se. Jetz chunt er sicher bald. De Chlaus mit sin­ne Sache. Det us em Tannewald.

Ich war­te und war­te, d‘Ziit wott nöd vergah.
Het er mich ächt ver­gäs­se? He, Sami­ch­laus, ich woh­ne da!

Und wenn er chunnt, so freu ich mich und gib em mini Hand. Vil­licht bringt er eus ja Nüss­li und suscht na allerhand.

Es Liech­t­li brännt im Tannewald

Es Liech­t­li brännt im Tan­ne­wald. Was söll das ächt bedü­te? Chunnt de Sami­ch­laus scho bald? Ich ghör äs Glögg­li lüü­te. Es isch de Chlaus mit schwä­rem Schritt, chö­med, lue­ged gschwind. Er treit en Sack voll Nüss­li mit für alli chli­ne Chind.

Es Liech­t­li chunnt

Es Liech­t­li chunnt de Feld­weg i, ich glaub, das mues de Sami­ch­laus sii. Jetzt ghört mer‘s Glögg­li. Still, los guet, wie‘s über d‘Wiese lüü­te tuet.

Mis Herz­li chlopf­et lies und fescht, ich hoff, du weisch vo mir nur s‘Bescht. Die ande­re chli­ne dum­me Sache, wet­ti s’nächscht Jahr bes­ser mache.

Drum bit­te lueg in Sack jetzt drii, öb öppis isch für mich debii.

Es pol­te­red a de Türe

Es pol­te­red a de Türe, de Sami­ch­laus isch da.
Ich fürcht mi nöd, ich weiss es, er isch en lie­be Maa. Ich säg em fründ­lich Grüezi und lue­ge zu ihm ue:
«Wo häsch du dänn dis Hüüsli?»
«Wer putzt dir dini Schueh?»
«Vo wem häsch d’Spanischnüssli?»
«Wr sticht dir d’Guetzli uus?»
«Und wach­sed d’Mandarinli im Gärt­li vor dim Huus?»
De Sami­ch­laus mues lache: «Du Luus­zap­fe, mit Ver­laub, das dörf ich nöd ver­ra­te, suscht wird’s Ese­li am End na taub.»

Es pol­te­red im Stägehuus

Es pol­te­red im Stä­ge­hu­us, es chlop­fed a de Türe. Wär chunnt so spat no d’Strass duruf?
Wär wott eus jetzt no stö­re? He, lueg, de Sami­ch­laus isch cho! Er treit en Sack, en schwä­re. Gäll, Sami­ch­laus, bisch sicher froh, dass en bi eus chasch lääre!

Für vie­les stellt mer hüt Robo­ter a
Für vie­les stellt mer hüt Robo­ter a, mer seit ohni Com­pu­ter chas nöd gah. Es git Rage­te und Satel­li­te, und doch wird uf de Erde wii­ter gschtritte.

Mer schafft vie­les ab und tuet ume het­ze, nur dich Sami­ch­laus cha nie­mer ersetz­te. Du lasch dich nöd vom Moder­ne la lei­te und en ech­te Schmutz­li tuet dich begleite.

Ziehsch all Jahr z‘Fuess dur öises Land, treisch immer na dis rote Gwand. Für jedi Fami­lie häsch Ziit und machsch halt, drum dan­ke ich dir im Name vo Jung und Alt.

Gäll Sami­ch­laus, Jahr i Jahr uus

Gäll Sami­ch­laus, Jahr i Jahr uus wohnsch du ällei i dim Huus. Isch das nöd män­gisch schwär, wötsch nöd, dass öpert bi dir wär?

Wem chasch du denn am Abig brich­te, und wem ver­zell­sch du dini Gschich­te? Und bisch mal chrank, wär luegt zu dir, und macht dir Tee und wäscht dir s‘Gschirr? Wend tru­urig bisch, wär trösch­tet dich, mit wem trinksch du dis Gläs­li Wii? Weisch Sami­ch­laus, ich glau­be halt, du redsch mit de Tier im Wald!
Ver­stahsch du d‘Reh und d‘Füchs und d‘Hase? Gäll Chlaus, ich bi e schö­ni Gwundernase!

Ich bin en chli­ne Pfüderi

Ich bin en chli­ne Pfü­de­ri, das säged alli Lüüt.
Ich möcht so gärn en Gros­se sii, doch stre­cke, das nützt nüüt. Gäll, Sami­ch­laus, das weisch du scho, chumm gli­ich i öises Huus und läär vor em Wii­terg­ah din Sack na uus.

Ich ghö­re öppis lüüte

Ich ghö­re öppis lüü­te, was chönn­ti ächt das wohl sii? Ich stah ganz still und war­te, de Sami­ch­laus chunnt zur Türe i.

Au, wenn ich nöd immer lieb bi gsi, Sami­ch­laus, das isch ver­bii. Vo jetzt a will ich s’besser mache, nöd immer stri­ite, zwän­ge­le und krache.

Zum Schluss gib ich dir d‘Hand ganz gschwind, denn gahsch du wii­ter, zu dä nächschte Chind. Viel z’gschnäll gaht so en Tag ver­bii, zrugg bliebt no lang en wun­der­ba­re Schii.

S‘isch Clau­se­tag

S‘isch Chlau­se­tag, s‘isch Chlau­se­tag, wie freu ich mich, juhee! Ich han de Chlaus vo wii­tem scho durs Stu­bef­eisch­ter gseh.

Doch won ich jetz die schwe­re Schritt ghö­re vor de Tür, schlaht mis Härz­li grad wie wild, ich chan au nüt defür.

Mit eme schüü­che Stimm­li säg ich mis Sprüch­li uuf und vor luu­ter Pöp­per­le fehlt mir fascht de Schnuuf.

Da leert de gue­ti Sami­ch­laus sin Sack us uf de Bode. Jetzt laht de Schre­cke naa, ich cha mich wie­der rode.

Liebs Ese­li, war­um git’s chum es Vers­li für dich

Liebs Ese­li, war­um git’s chum es Vers­li für dich. Du bisch doch au wich­tig und eus Chin­de nöd glich. Ich chum drum ganz näch a dis Ohr und flüs­te­re dir das Vers­li vor. Ich streich­le dis Fell mit mine­re Hand. Du bisch de beschti Esel im gan­ze Land.

Mit de Füess­li tripp-tripp-trapp

Mit de Füess­li tripp-tripp-trapp. Mit de Händ­li klipp-klipp-klapp. Eimal hi, eimal her, gäll Sami­ch­laus, de Sack isch schwär? Mit em Chlöpf­li Nick-nick-nack. Säg, was häsch da i dim Sack?
Eimal ganz schnäll zrin­gelum, so jetzt isch mer’s Tan­ze z’dumm!

Säg, Mami, wie lang gaht’s ächt no?

Säg Mami, wie lang gaht’s ächt no, bis de Sami­ch­laus tuet cho? Säg Mami, cha me d’Uhr nöd zwin­ge, dass d‘Zeiger tüend schnäl­ler umespringe?

Säg Mami, cha me d’Ziit nöd bschies­se und am Kal­än­der meh Blät­ter aberiesse?
Säg Mami, meinsch, er tüeg dra dän­ke, de Sami­ch­laus, mir öppis z’schänke?

Sami­ch­laus, du gue­te Maa

Sami­ch­laus, du gue­te Maa änd­lich bisch du wie­der da. Chunsch cho lue­ge, was ich mache
wie’n ich spie­le, sin­ge, lache. Tuesch mich leh­re, s’Härz z‘verschänke und au a die ande­re z’dänke. Nur so bin ich säl­ber froh und s’Christchindli chan zu mir cho.

Sami­ch­laus, du lie­be Maa

Sami­ch­laus, du lie­be Maa ich gseh’s dir a de Auge a. Nöd immer bin ich en Lie­be gsi, aber das isch ab jetzt ver­bii. Sami­ch­laus, ich bin so froh, dass du zu mir bisch cho. Will du mir öppis Guets tuesch brin­ge, will ich dir jetzt es Lied­li singe …

Sami­ch­laus, ich bin en Bengel

Sami­ch­laus, ich bin en Ben­gel, schlä­cke so gern Zucker­stän­gel. Chönnt immer Schog­gi schna­bu­lie­re, möcht alli Guetz­li uusprobiere.
Uf Chue­che hani Appe­tit, Chau­gum­mi chät­sche isch en Hit. Nur öppis liit mir zim­li fern,
zäh­put­ze tuen i gar nöd gärn.

Sami­ch­laus, ich han en Wunsch

Sami­ch­laus, ich han en Wunsch: Wänn du hüt zu öis chunsch, wett ich mit dir use gah und e chli zum Esel schtah. Wett sin Chopf i d’Arme näh und em öppis z’Ässe gä.

Sami­ch­laus im schö­ne Gwand

Sami­ch­laus im schö­ne Gwand mit em Chrumm­stab i de Hand, du luegsch so lieb, du gue­te Maa, dass mir Chind kei Angscht müend ha. Gäll du bisch nöd bös mit mir, weisch ich han e chli Angscht vor dir. Gfol­get hani scho nöd immer, das wäm­mer jetzt ver­gäs­se, lie­ber us dim gschänk­te Säck­li ässe. Gäll ich dörf jetzt wie­der gaa, Sami­ch­laus, du lie­be Maa.

Sami­ch­laus, ich freu’ mi!

Sami­ch­laus, ich freu’ mi, änt­li bisch du cho!
Wiso hesch au de Esel nöd mit ine gno?
Hei­ter­ebeck! De armi Kär­li, immer muess er warte!
Ich hett ihm gern mis Zim­mer zeigt und ver­zellt vom Chin­der­gar­te. S‘Baschtelzüüg und über­haupt, all min tol­le Plun­der. Sami­ch­laus, chasch sicher si, es nähmt de Esel wunder.
Sami­ch­laus, wenn wie­der chunsch, bit­te dänk denn dra, lass dä Esel s‘nächste Jaht nöme ver­rus­se la stah!

Sami­ch­laus, ich han e Frag

Sami­ch­laus, ich han e Frag, säg, was machsch du jede Tag? Flügsch im Sum­mer au devo, uf en Ins­le irgend­wo? Liisch mit de Bad­ho­se am Strand und hesch es Gla­cé i de Hand? Gahsch go fische mit dim Bart oder machsch e Stadt­rund­fahrt? Oder blibsch du gärn dihei? I dim Wald so ganz ällei? Hocksch gmüet­li vor dim Huus? Säg mer‘s bit­te Sami­ch­laus, ii lach di bestimmt nöd us!

Sami­ch­laus, lueg uf dem Tisch

Sami­ch­laus, lueg uf dem Tisch s chlii­ne Cherz­li, wo dete isch, lüüch­tet nume wäge dir.
Du und ich, und alli mier freu­ed öis, dass Chlaus­zi­it isch. Und s‘chliine Cherz­li uf dem Tisch, seit, dass ganz glii Wie­nacht isch.

Sami­ch­laus, weisch du na?

Sami­ch­laus weisch du na, wo du fern zu mir cho bisch? Won ich mich vor luu­ter Angscht ver­steckt han und­rem Tisch? Mit eme Chlau­se­säck­li häsch mi denn füre glockt, susch wäri glaub die gan­zi Nacht no det une ghockt.

S isch mer gspäs­sig z’Muet

S isch mer gspäs­sig z’Muet. Sami­ch­laus, bisch du so guet, tue nöd mit mir schimp­fe, tue nöd d‘Nase rümp­fe. Gib mir lie­ber gue­ti Sache, dänn chan i wie­der lache.

Vo wii­tem ghört mer‘s glöggele

Vo wii­tem ghört mer‘s glög­ge­le, wär chunnt ächt da cho z‘töggele? S’isch s’chline, graue Ese­li, es suecht im Gras nach Gre­se­li. S‘stellt d’Ohre uuf und rüeft: «I‑aa!» Juhui, de Sami­ch­laus isch da!

Wenn’s Nacht wird tüüf im Wald

Wenn’s Nacht wird tüüf im Wald und so schwarz wie d‘Schatte, ghört mer öpper lies­lig cho über die wiis­se Matte.

S’isch de Sami­ch­laus und s‘Eseli hinedrii.
E Later­ne git ne Liecht, wo göhnd’s ächt hii?

Sie gönd vo Huus zu Huus, mit raschem Schritt dur de Gar­te. D’Chind gseht me hie und da am Feisch­ter stah und warte.

Melde Dich hier kostenlos für unseren Newsletter an und erhalte immer unsere tollsten Angebote.
Du erhältst in Kürze eine E-Mail zur Bestätigung Deiner Anmeldung
Du bist bereits zum Newsletter angemeldet
Du bist bereits zum Newsletter angemeldet, doch wurde die Anmeldung nicht bestätigt. Wir haben Dir soeben die E-Mail zur Bestätigung erneut zugestellt.